Willa “Tatrzańska” wzorowana była na tak zwanej “szwajcarskiej architekturze” charakterystycznej dla alpejskich uzdrowisk, podobnie jak jej sąsiadki, które powstały w tym samym okresie. Styl ten charakteryzuje się przede wszystkim bogatą snycerką. Charakterystyczne dla niego są też obszerne ganki frontowe oparte na słupach, jedno lub dwa piętra balkonów z pięknymi, ażurowymi balustradami, wieżyczki, werandy i wykusze na elewacji, bogato zdobione oczywiście. Willa “Tatrzańska” była klasycznym przykładem tego stylu. Budynek był drewniany, o konstrukcji zrębowej, kryty blachą. Posiadał dwa piętra, po bokach znajdowały się dwie czworoboczne wieżyczki wyższe o jedno piętro, ta po stronie zachodniej była nieco większa, ta wschodnia trochę mniejsza. Obydwie wieńczył namiotowy daszek. Całość dopełniały ozdobnie wycinane balustrady balkonów. Choć materiał, z jakiego została zbudowana – drewno, sprawił, że szybciej spłonęła, to podczas budowy gładko poddawał się rzeźbiarzom tworzącym misterne zdobienia. Dzięki temu przez niemal półtorej wieku zachwycała swoim wyglądem wszystkich tych, którzy Krynicę odwiedzali.